Projekt wykreślenia nowych organiczeń

Poniżej prezentujemy treść projektu KP SLD.

USTAWA
z dnia  2011 r.
o zmianie ustawy o dostępie do informacji publicznej

Art. 1.
W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicz¬nej
(Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z poźn. zm. )) w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
1)    uchyla się ust. 1a;
2)    w ust. 3 wyrazy „Nie można, z zastrzeżeniem ust. 1, 1a i 2, ograniczać dostępu do informacji” zastępuje się wyrazami „Nie można, z zastrzeżeniem ust. 1 i 2, ograniczać dostępu do informacji”.

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Uzasadnienie

Przepis ust. 1a w art. 5, ograniczający dostęp obywateli do informacji o działal-ności organów władzy publicznej, został wprowadzony przez ustawę z dnia 16 wrze-śnia 2011 r. o zmianie ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz niektórych innych ustaw. Nastąpiło to w wyniku nie odrzucenia przez Sejm senackiej poprawki do ustawy zmieniającej.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że ustawa o dostępie do informacji publicznej, umożliwiająca obywatelom „patrzenie władzy na ręce” obowiązuje już 10 lat i stała się istotnym fragmentem społeczeństwa obywatelskiego oraz „obrosła” orzecznictwem sądowym.

I przez cały ten czas żadna ekipa rządząca nie widziała potrzeby utajniania swych działań przed Narodem, do którego przecież należy „władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej” (art. 4 ust. 1 Konstytucji).

Jeśli jakaś informacja o działalności organów władzy publicznej wymaga ochrony, to służy temu ustawa o ochronie informacji niejawnych i nadawane na jej podstawie klauzule tajności (choćby klauzula „zastrzeżone”), które znosi się, gdy potrzeba ochrony już nie występuje.

Przepis ust. 1a w art. 5 stworzył kuriozalną sytuację, że pojawiła się kategoria informacji jawnych (nieopatrzonych żadną klauzulą tajności), które jednak mogą być w każdej chwili i z dowolnego powodu ukryte przed społeczeństwem. Sytuacja ta w sposób oczywisty godzi w ustanowioną przez art. 2 Konstytucji zasadę „demokratycznego państwa prawnego”, zamazuje przejrzystość działania władzy oraz może być przyczynkiem do wzrostu zachowań korupcyjnych.

Głosowanie poprawki w Sejmie przeprowadzono na ostatnim w kadencji posiedzeniu, w ostatnich jego minutach, w dodatku – już nocą, przy czym za poprawką głosował w całości tylko jeden klub poselski – Platformy Obywatelskiej, po tym jak za odrzuceniem poprawki opowiedziała się Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych.
Na uwagę zasługuje też fakt, że Senat podjął uchwałę o zgłoszeniu tej poprawki wskutek wniesienia jej przez senatora Marka Rockiego w ostatniej chwili, już w trakcie posiedzenia tej Izby, wbrew uchwałom dwóch senackich komisji (Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji), które wnosiły o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Celem obecnej inicjatywy ustawodawczej jest przywrócenie cech demokratycz-nego państwa prawnego – przejrzystości działania władzy, społeczeństwa obywatel-skiego oraz  eliminowania regulacji sprzyjających zachowaniom korupcyjnym.
Zmiana w art. 5 ust. 3 (usunięcie odesłania do ust. 1a)  jest konsekwencją uchylenia ustępu 1a w tym artykule.

Wejście w życie tej ustawy nie powoduje ujemnych skutków dla budżetu państwa.
Przedłożony projekt ustawy nie był poddany konsultacjom społecznym w rozumieniu art. 34 ust. 3 Regulaminu Sejmu RP.
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.