Archiwum tagu: ustawa o dip

Prezentujemy ekspertyzę wykonaną w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk Prawnych przez prof. PAN dr hab. Annę Młynarską-Sobaczewską, prof. KUL dr hab. Pawła Fajgielskiego, dr Agnieszkę Piskorz-Ryń oraz dra Grzegorza Sibigę.

Otrzymaliśmy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie zagranicznej i odnaleźliśmy w niej przepis już znany wszystkim osobom interesującym się dostępem do informacji publicznej. Tak, tak, to co znane było jako "poprawka Rockiego" powraca teraz w propozycji MSZ.

W czerwcu 2013 roku Sędzia Irena Kamińska - orzekająca w około 60 procentach spraw dotyczących dostępu do informacji publicznej w Naczelnym Sądzie Administracyjnym - udzieliła wywiadu do pisma "Na wokandzie", gdzie przedstawiła propozycje zmian legislacyjnych. Są one zgodne z jej linią orzeczniczą. Problem w tym, że niektóre z koncepcji (np. tzw. „dokument wewnętrzny”) nie mają oparcia ani w artkule 61 Konstytucji, ani na ustawie o dostępie do informacji publicznej. Tym samym władza sądownicza zaczyna przejmować rolę władzy ustawodawczej. A nie bez powodu są one rozdzielone. Postanowiliśmy zapytać, czy takie postępowanie jest zgodne z zasadami etyki sędziowskiej.

W tym tygodniu wracamy do wywiadu udzielonego czasopismu "Na wokandzie" przez sędzię Irenę Kamińską. Między nami obywatelkami i obywatelami zostało już sporo powiedziane, cieszy nas też żywiołowa Państwa reakcja i poczucie, że wszyscy mówimy podobnie. Nie wystarczy jednak, że my się wymienimy poglądami – to, co pada w dyskusjach powinno dotrzeć do tych którzy mają środki i możliwości kształtowania głównego nurtu debaty publicznej, wpływania na zawodowe standardy etyki i decydowania o tym jak stosowane są procedury. Zaczynamy od interwencji w periodyku „Na wokandzie”, który naszym zdaniem zbyt jednostronnie kształtuje debatę. Mamy nadzieję, że to przypadek.

Po wypowiedziach medialnych sędzi Ireny Kamińskiej dla Polskiej Agencji Prasowej (przedrukowanych w kolejnych mediach) i dla prowadzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości periodyku „Na wokandzie”, koncepcja „nadużywania prawa do informacji” goni niczym lawina – zyskując coraz szerszą rzeszę zwolenników wśród urzędników, przedstawicieli świata prawniczego i szkoleniowców.

Jest już stanowisko rządu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zmiany wynikają przede wszystkim z potrzeby funkcjonowania Centralnego Repozytorium Informacji Publicznej (CRIP).

Na początku lutego 2013 roku wysłaliśmy wniosek do Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji o zmianę sposobu stanowienia prawa w okresie przed konsultacjami społecznymi. Napisaliśmy - przyjęty sposób procedowania prowadzi do spadku zaufania obywateli do procesu legislacyjnego. Jest niezrozumiały i brakuje o nim rzetelnej informacji. Czy na coś liczyliśmy? Sądząc po tym, że dwa tygodnie zajęło nam napisanie o otrzymanej odpowiedzi światu zewnętrznemu, to chyba jednak tak. Łatwo być cynicznym, ale czy o to chodzi w działaniach na rzecz dobra publicznego? Ale bronić się jakoś trzeba…

Poniżej przedstawiamy krótkie opracowanie podsumowujące polskie doświadczenia w zakresie ponownego wykorzystywania informacji publicznej, po roku od wprowadzenia przepisów. Przypominamy też o naszych obawach z okresu przygotowywania tych przepisów, które - w przeważającej części - okazały się trafne. Uwagi te przygotowaliśmy na konferencję ePSIplatform (22 lutego 2013 roku).

W listopadzie 2012 roku Zarząd Terenów Publicznych rozpoczął rewaloryzację Ogrodu Krasińskich w Warszawie. W jej ramach wycięto 1/3 drzew, nie informując o tym wcześniej mieszkańców. Mieszkańcy rozpoczęli protesty. Zorganizowali się na FB (5,5 tys. osób), zawiadomili media i zaczęli korzystać ze swojego prawa do informacji, pisząc do różnych organów zaangażowanych w sprawę.

Niecałe trzy miesiące temu opisywaliśmy wyrok Sądu Najwyższego dotyczący jawności wynagrodzeń płaconych ze środków publicznych. Podkreślaliśmy, że może stanowić wzorzec do kolejnych wyroków oraz, że przywraca wiarę w sądownictwo. W najśmielszych snach jednak nie przypuszczaliśmy, że tak szybko zostanie podchwycony przez aktywnych obywateli. Serce rośnie patrząc na to dzieło!