Prokurator Rejonowy z Brzozowa ukarany grzywną

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w dwóch orzeczeniach z 3 lutego 2016 r. uznał, że Prokurator Rejonowy w Brzozowie, rozpoznając wniosek naszego stowarzyszenia, nie tylko pozostawał w rażącej bezczynności, ale również nie przekazał skargi wraz z aktami sprawy w ustawowym terminie. W efekcie za tę samą sprawę został dodatkowo ukarany grzywną w wysokości 2000 zł.

Pixabay, CC0 Public Domain

Przedmiotem naszego wniosku z 9 kwietnia 2015 r. było udostępnienie skanów postanowień wydanych przez Prokuraturę Rejonową w Brzozowie w latach 2012, 2013, 2014 oraz 2015 w związku z postępowaniami dotyczącymi przestępstwa wskazanego w art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Prokurator Rejonowy w Brzozowie w odpowiedzi z 14 kwietnia 2015 r. wezwał nasze stowarzyszenie do usunięcia braków formalnych poprzez przesłanie ponownie pisma opatrzonego własnoręcznym podpisem zgodnie z art 119 § 1 pkt. 4 kodeksu postępowania karnego.

Wobec takiego rozpoznania sprawy Sieć Obywatelska złożyła skargę na bezczynność Prokuratora, w której przypomniała, iż wnioskujący o informację publiczną nie musi podpisywać wniosku, a tym bardziej nie musi tego robić podpisem własnoręcznym. Postępowanie o udostępnienie informacji publicznej jest uproszczone i odformalizowane, dlatego wniosek może być przesłany anonimowo pocztą elektroniczną. Zwróciliśmy też uwagę, że każdorazowo takie zapytanie rozpoznaje się w oparciu o ustawę o dostępie do informacji publicznej, tymczasem Prokurator stosował normy, zapewne bliższego mu, kodeksu postępowania karnego.

Po otrzymaniu skargi Prokurator Rejonowy w Brzozowie pismem z 17 sierpnia 2015 r. udostępnił nam wnioskowane informacje. Jednocześnie wydaje się, iż uznał On całą sprawę za niebyłą, ponieważ nie udzieli żadnej odpowiedzi na skargę, nie poinformował nas o jej uwzględnieniu, a także zwlekał z przesłaniem skargi wraz z aktami sprawy do WSA.

Dlatego 26 października 2015 r. wystąpiliśmy o ukaranie grzywną Organu za nieprzekazanie skargi w terminie. Podkreśliliśmy przy tym, że bez znaczenia jest fakt, iż uzyskaliśmy odpowiedź na nasz wniosek, bowiem w każdym przypadku organ jest zobowiązany do przekazania skargi do sądu. Co więcej, każde opóźnienie w przekazaniu akt powinno skutkować ukaraniem grzywną, a powody opóźnienia mogą jedynie wpływać na jej wysokość, a nie jej uchylenie. Wnioskowana kara ma spełniać funkcję dyscyplinującą oraz prewencyjną tak, aby w przyszłości zapobiec podobnym naruszeniom prawa. Wywód ten poparliśmy stosownym orzecznictwem NSA w sprawach o sygnaturach: I OZ 348/12, I OZ 594/11, II GPS 3/09.

Skarga wraz z aktami sprawy została przesłana przez Organ do WSA w Rzeszowie 2 grudnia 2015 r.

Po rozpoznaniu skargi na posiedzeniu niejawnym WSA w Rzeszowie w wyroku z 3 lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Rz 104/15 uwzględnił naszą skargę na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Brzozowie. Z tego względu, że informacja została nam udostępniona po wniesieniu skargi, Sąd umorzył postępowanie, uznając jednocześnie bezczynność Prokuratora na dzień wniesienia skargi oraz stwierdził, iż bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Podkreślono przy tym, że nasze stowarzyszenie otrzymało wnioskowane informacje po około 4 miesiącach od złożenia wniosku, co stanowiło wielokrotność ustawowego terminu, a ponieważ nie zostaliśmy przy tym poinformowani o konieczności przedłużenia terminu na realizację wniosku, art. 13 ust. 2 udip nie został zastosowany.

W tym samym dniu WSA rozpoznał także nasz wniosek o ukaranie Prokuratora grzywną za nieprzekazanie skargi w terminie. Postanowieniem o sygn. akt II SO/Rz 8/15 Sąd wymierzył Prokuratorowi Rejonowemu w Brzozowie grzywnę w wysokości 2000 zł. W uzasadnieniu wskazano na trzymiesięczne opóźnienie w przekazaniu skargi oraz fakt, iż podmiotem uchybiającym obowiązkom ustawowym był Prokurator. Zaznaczono przy tym, iż Prokuratura jest podmiotem strzegącym praworządności, a jej obowiązkiem jest podejmowanie działań określonych w ustawach, kierując się przy tym zasadą bezstronności oraz praworządności. Prokurator realizując swoje zadania powinien zapobiegać naruszeniom prawa, tymczasem przekroczenie terminu na przekazanie skargi stanowiło jego rażące naruszenie. Z tych względów uznano karę i jej wysokość za uzasadnioną.

Oba orzeczenia są nieprawomocne.