Informacja przetworzona a anonimizacja

Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem do jednej z jednostek organizacyjnych gminy o udostępnienie rachunków wystawionych przez radnego temu podmiotowi oraz o umowy zawarte przez ten podmiot z wymienionym radnym.

W sprawie wydano decyzję odmowną, ponieważ dyrektor jednostki uznał, że wniosek dotyczył informacji przetworzonej. Według podmiotu przygotowanie informacji byłoby angażujące ze względu na okoliczność, że zawierała ona szereg danych osobowych, które wymagałyby dokonania anonimizacji (zakrycia, zamazania, usunięcia danych).

29 maja 2020 r. WSA we Wrocławiu wydał nieprawomocny* wyrok o sygn. akt IV SA/Wr 487/19, w którym nie zgodził się ze stanowiskiem podmiotu i wyjaśnił, że co prawda konieczność dokonania anonimizacji danych może prowadzić do przetworzenia informacji, ale jedynie w niektórych sytuacjach i wymaga to rzetelnego uzasadnienia. Anonimizacja danych sama w sobie nie może świadczyć o przetworzeniu informacji:

Przede wszystkim anonimizacja danych – sama w sobie – nie może stanowić wystarczającej podstawy do odmowy udzielenia informacji publicznej. Czynność ta polega jedynie na przekształceniu informacji, a nie jej przetworzeniu, stąd informacja prosta nie zmienia się w informację przetworzoną poprzez sam proces anonimizacji (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 marca 2019 r., sygn. akt I OSK 865/17, wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych w Lublinie z dnia 22 marca 2018 r., sygn. akt II SAB/Lu 175/17 oraz w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. akt II SA/Go 538/15).

Nie oznacza to jednak, że anonimizacja danych nie będzie miała wpływu na proces przetwarzania informacji publicznej. Niekiedy bowiem może się zdarzyć tak, że jej zakres będzie na tyle znaczny, aby czynności konieczne do udzielenia odpowiedzi na wniosek uznać za przetworzenie danych. Wówczas jednak podmiot zobowiązany, chcąc wezwać stronę do wykazania szczególnego interesu publicznego, a następnie podejmując rozstrzygnięcie o odmowie udostępnienia zawnioskowanych danych, nie może poprzestać na zakomunikowaniu konieczności usunięcia danych osobowych. Zobligowany jest on do wykazania zakresu nakładów, jakie musi ponieść, ich czasochłonności, liczby zaangażowanych pracowników, konkretnej ilości koniecznych do przeanalizowania i zanonimizowania dokumentów, czy też innego rodzaju okoliczności mogących zakłócić normalny tok działania podmiotu zobowiązanego i utrudnić wykonywanie przypisanych mu zadań (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2015 r., sygn. akt I OSK 1645/14, z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt I OSK 863/14 i z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I OSK 792/11).

*UWAGA! Nieprawomocny wyrok oznacza, że jedna ze stron zaskarżyła go, tj. wniosła skargę kasacyjną do NSA, a na dzień zamieszczenia tego artykułu nie opublikowano jeszcze ostatecznego wyroku.