Wniosek o wstrzymanie dochodzenia opłaty za udostępnienie informacji publicznej wymaga uzasadnienia

Wnioskodawca zwrócił się do sądu lekarskiego z wnioskiem o udostępnienie informacji dotyczących sygnatur, dat oraz wymierzonych kar we wszystkich sprawach zarejestrowanych przez ten sąd w 2020 r.

Po wezwaniu wnioskodawcy do doprecyzowania wniosku organ udostępnił informację, ale jednocześnie wyznaczył opłatę za udostępnienie informacji publicznej w wysokości ok. 39 zł.

Wnioskodawca zdecydował się na zaskarżenie aktu wyznaczającego wspomnianą opłatę. Tym samym sprawa trafiła do WSA w Poznaniu, który nieprawomocnym* wyrokiem z 18 stycznia 2024 r. o sygn. akt IV SA/Po 721/23 oddalił skargę. Sąd uznał działania organu za prawidłowe.

Sprawa nie zakończyła się jednak na tym etapie, ponieważ skarżący (wnioskodawca) skierował skargę kasacyjną do NSA. Skarga oczekuje na rozpoznanie.

W międzyczasie skarżący złożył do NSA również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w przedmiocie ustalenia opłaty za udostępnienie informacji publicznej. Taki wniosek ma na celu wstrzymanie możliwości ściągnięcia opłaty aż do momentu, gdy w sprawie nie zapadnie ostateczny wyrok.

Postanowieniem z 7 maja 2024 r. o sygn. akt III OSK 1070/24 NSA odmówił uwzględnienia wniosku skarżącego. Sąd wyjaśnił, że możliwość wstrzymania wykonania aktu wynika z art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi: ,,jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (…)’’.

W ocenie NSA, nie dość że skarżący (wnioskodawca) nie uzasadnił powyższych okoliczności (podczas gdy to na nim spoczywał ciężar udowodnienia, że ściągnięcie opłaty za udostępnienie informacji publicznej wyrządziłoby znaczną szkodę lub spowodałoby trudne do odwrócenia skutki), to dodatkowo trudno przyjąć, że ściągnięcie kwoty 38,55 zł mogłoby stanowić wyjątkowe zagrożenie dla skarżącego:

Jak już wskazano, uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. Dokonując oceny tego rodzaju wniosku, Sąd musi mieć możliwość stwierdzenia – w oparciu o szczegółowe dane poparte stosownymi dokumentami – że uiszczenie określonej kwoty pieniężnej spowoduje uszczerbek w majątku skarżącego w zakresie, który można uznać za znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Złożony w tej sprawie wniosek nie pozwala na tego rodzaju ocenę, bowiem nie został on w żaden sposób uzasadniony. Jednocześnie trudno uznać, aby ewentualne wykonanie zaskarżonego aktu i uiszczenie przez skarżącego opłaty w wysokości 38,55 zł miało spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia mu znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.

*UWAGA! Postanowienie NSA, które opisano w tym artykule, jest prawomocne. Główny przedmiot sprawy (zasadność naliczenia opłaty za udostępnienie informacji publicznej) nie został jednak jeszcze ostatecznie rozstrzygnięty. Oznacza to, że wyrok WSA w Poznaniu nie jest prawomocny i czeka na ostateczne rozstrzygnięcie przez NSA.